MEDIA EN POLITIEK ANDERS GELEZEN
In zijn reactie op Zuhal Demir’s aanklacht over de onterecht
uitbetaalde werklozensteun, verweet John Crombez mevrouw Demir in Terzake
(Canvas) te liegen en blind te focussen op dit bedrag.
Bang voor het debat
Een gekende truc om een debat volledig te laten ontsporen is
om er een ander debat van te maken. Hoe Crombez
en de medeplichtige politiek correcte media hierin slaagden kunt u lezen in een artikel van Gerard De Beuckelaer.
Deze open brief gaat ook naar Pieter Knapen, baas van de Raad voor de Journalistiek, die mij nog
niet zo lang geleden verzekerde dat de RvdJ zeer bekommerd is over de geringe
geloofwaardigheid van de media. Mocht dat werkelijk zo zijn, zou het dan geen
hoog tijd worden dat de RvdJ zich buigt over de kritiekloze gedoogsteun van de
media aan bepaalde politici? Wanneer die media klakkeloos voor waar verkopen
wat sommige politici beweren, zijn ze ver af van hun controlerende functie. Dan
geldt voor hen, net als voor misleidende politici de retorische vraag “Wie
gelooft die mensen nog?”.
En
mag het duidelijk zijn dat zowel de voor- als tegenstanders van om het even
welke politieke keuze (zoals hier de uitbetaling van werklozensteun via de
vakbonden) het recht hebben om door de media op een gelijkwaardige manier
behandeld te worden. Daar zou de RvdJ veel meer belang aan kunnen
hechten dan aan de verdediging van zijn aandeelhouders en het behandelen van
individuele klachten ‘om erger te voorkomen’. Quod non.
Brief aan John Crombez
Na het debat stuurde ik op vrijdag 17 april een mail aan
meneer Crombez (sp.a) met afschrift voor Zuhal Demir (N-VA):
Geachte
heer Crombez,
Naar
aanleiding van uw deelname aan het debat op Canvas met Zuhal Demir wil ik
u graag enkele vragen stellen:
Systemen
tussen landen vergelijken is geen eenvoudige opgave. Wanneer u zegt dat de
uitbetaling van de uitkeringen via vakbonden in ons land goedkoper is dan onder
meer in Nederland, dan wil ik dat wel geloven maar zo lang ik niet alle
parameters ken is dat geen afdoende bewijs. Hoe komt u tot deze vergelijking,
en zijn de taken wel vergelijkbaar? Wordt daar ook de foutenlast bij
gerekend?
Wanneer
u met cijfers aantoont dat de ene vakbond goedkoper is dan de andere, kunt u
mij dan verklaren waarom sp.a niet kiest voor die ene goedkopere vakbond om
alle werkloosheidsuitkeringen te betalen? Dat zou toch efficiënter zijn?
Idem
voor de ziekenfondsen. Daar zijn ook verschillen en zo kan een gehandicapte in
Oostende een rolstoel huren aan een goedkopere prijs in de CM winkel in
Oostende dan een lid van de liberale ziekenkas die voor een rolstoel naar
Brugge moet. Waarom niet de goedkoopste ziekenkas met de beste dienstverlening
voor alle gehandicapten en zieken? Of gaat u akkoord met
een verschillende behandeling van deze mensen in functie van een
politiek-ideologische opdeling?
Geen antwoord is ook een antwoord
Na vijf dagen en
herhaling van de vraag blijven we wachten op een antwoord, maar menen wij
evenwel dat het antwoord schuldig blijven ook een antwoord is.
Nabeschouwingen
In
afwachting van zijn antwoord vroeg ik enkele Nederlandse vrienden of die
vergelijking opgaat. En hoewel ik dat niet zelf kon nagaan, blijkt toch wel
duidelijk dat de sociale dienstverlening
in Nederland anders georganiseerd is en het uitbetalen van werkloosheidsteun
onderdeel is van een pakket diensten waaronder ook taken die hier door de RVA
worden ingevuld. Meer dan een vermoeden is dat niet maar het zou toch wel
belangrijk zijn mochten we ooit te weten komen of zijn uitspraak inderdaad
klopt of fout is.
Op
mijn twee volgende vragen, over de goedkoopste en beste dienstverlening, hoef
ik zelfs geen antwoord. Immers, hijzelf wees tijdens het debat op de
verschillen in kostprijs naargelang de vakbond die de uitbetaling doet.
Door
dergelijke organisatie in stand te houden volgden de traditionele politieke
partijen die de regeringen leverden een kromredenering: Ze gebruiken het
argument van de grotere aantallen (schaalvoordelen) om de sociale zekerheid
Belgisch te houden. Omdat een Vlaamse organisatie minder schaalvoordelen
oplevert. Maar tegelijk verwerpen ze datzelfde argument om de sociale zekerheid
grootschaliger te maken door deze ‘onpartijdig’ te organiseren. Om de
politiek-ideologisch scheidsmuren te slopen.
Waarom dan geen grootschalige apolitieke Vlaamse organisatie
voor de uitbetaling van allerlei uitkeringen en de terugbetaling van medische
kosten, die iedereen dezelfde dienstverlening en voordelen biedt, ongeacht hun
politieke overtuiging, godsdienst … Is de huidige opdeling geen (zachte)
vorm van discriminatie? Of misschien de concurrentie volop te laten spelen?
Anders
gelezen: dit debat toonde opnieuw aan hoezeer de Belgische ziekte ons
beleid en de media aangetast heeft.
Pjotr
Geen opmerkingen:
Een reactie posten