07 mei 2010

Op naar een ANDER België?

ANDERS GELEZEN

Ik zweer getrouwheid aan de koning, gehoorzaamheid aan de grondwet en aan de wetten van het Belgisch volk. Met deze (mein)eed zullen de verkozenen des volks zichzelf legitimeren in het parlement.

Nog nooit zoveel eenstemmigheid gehoord en gelezen over de toekomst van België. Als wij het allemaal mogen geloven dan ziet ons land er na 13 juni volledig anders uit. De Copernicaanse hervorming van Kris Peeters zal dan zo goed als rond zijn. De grote principes en lijnen zullen in het regeerakkoord staan en de nieuwe premier mag het EU presidentschap aanvatten met een aureool van staatsmanschap en verantwoordelijk-heidszin. Dat beste lezers, is - samen met daadkrachtig regeren - wat iedereen ten Noorden en ten Zuiden van de taalgrens ons zal willen doen geloven in de komende weken. Maar is dat ook realistisch?

De werkelijkheid is dat de partijen maar één ding willen: zoveel mogelijk stemmen halen om nadien te kunnen deelnemen aan de macht of erop te wegen vanaf de zijlijn. Zijn al deze goede bedoelingen haalbaar en zal het België en vooral Vlaanderen – het mag toch om vanuit een Vlaams perspectief de politieke situatie te analyseren – ten goede veranderen?

Na drie jaar stilstand beloven de Franstalige partijen dat ze bereid zijn om tot een grote staatshervorming te komen. Het is natuurlijk maar wat je een grote hervorming noemt. Wanneer ik lees dat Charles Michel, MR en wellicht de partij die het meest bereidheid toont om tot goed bestuur te komen, reeds nu verklaart dat de gezagsdepartementen, de sociale zekerheid – een materie die zo verweven zit en verdeeld over verschillende departementen - en alles wat met buitenlandse zaken te maken heeft, federaal moet blijven, dan lijkt het er sterk op dat hun bereidheid eerder beperkt zal zijn. En dat ze verwachten dat Vlaanderen daarvoor een prijs betaalt, want wij zijn in DIT België toch de vragende partij; de bedelaars? Wie hieraan twijfelt kan best het artikel van Prof Vuye (U Namur) in DS online, opinies (8/05) lezen 'De vergrendelde democratie' . Het is een vernietigend rapport voor de staatsmannen van weleer. Het kan eventueel per mail aangevraagd worden via andersnieuws@gmail.com

Wie niet twijfelt aan de bereidheid van de Franstaligen moet eens verklaren waarom ze nu wel toegevingen zouden willen doen die hen geld kosten? In alles wat ik las, stond nergens dat ze bereid zijn de broeksriem meer aan te halen dan nu reeds het geval is. En voor alle duidelijkheid, dat zal niet volstaan! Anderzijds, kan ik ze geen ongelijk geven. Zouden onze Vlaamse politici dat in hun plaats wel doen als het anders kan? Door gewoon NON te zeggen.

Maar er is meer: eenmaal na de verkiezingen zal de Vlaamse druk door de V–partijen wellicht volledig wegvallen, zeker als de drie Vlaamse traditionele partijen het alleen voor het zeggen hebben tijdens de volgende jaren. Verantwoordelijkheidszin, de crisis aanpakken, redelijkheid, we moeten het vragen aan de Franstaligen, de mensen liggen er niet wakkeer van, de grote problemen zijn belangrijker, … zoveel redenen om een veel te hoge prijs te betalen voor BHV, ook al beweert Alexander Decroo dat hij het wél hard zal spelen. Hoeveel keer hebben wij zo'n ferme taal al gehoord in de laatste dertig jaar?

Sinds Dehaene zijn BHV voorstel woedend weggooide (dixit A Decroo) omdat de Franstaligen een hogere prijs wilden, weten de Vlaamse onderhandelaars dat er voor het begin van het EU voorzitterschap veel te weinig tijd is om tot een vergelijk te komen. Laat staan een grote staatshervorming uit te tekenen. Het resultaat zal dan ook zijn wat wij vandaag beleven: een partijtje armworstelen, wat rommelen in de marge, de borrelnootjes nog eens opdienen en beloven dat de rest volgt.

Alleen beste lezers, stel nu eens dat de zo krappe tijd – hooguit 16 (!) dagen en dan mag de koning niet naar Congo – voor de Franstaligen een goed argument is voor uitstel; zal de CD&V of een van de andere traditionele partijen wel durven de druk op te voeren door niet in een regering te stappen? Zullen de traditionele Vlaamse partijen voor één keer wel eendrachtig front vormen? Ik vrees dat ze in het vooruitzicht van vier jaar zonder verkiezingen hun 'verantwoordelijkheid zullen gebruiken om via loodgieterswerk Vlaandern opnieuw een en ander te doen slikken. Oh ja, hier en daar zullen stukken van het beleid gedecentraliseerd worden maar wel zonder een globale visie, zonder een maatschappelijk draagvlak en waarschijnlijk zonder dat het de pacificatie tussen de gemeenschappen ten goede komt. De vrees is niet ongegrond dat het compromis voor BHV het Vlaams karakter van gans Vlaams Brabant nog meer onder druk zal zetten.

Prof em. Dewachter politicoloog KULeuven, (in Trends): “Wij groeien uit elkaar en we gaan uit elkaar. Laat ons dat, tot ieders voordeel, op de verstandigste manier doen. De domheid van de Bruxo-belge-elite belet dat. Hoe kunnen we de Walen duidelijk maken dat ze er alle belang bij hebben om in duo met Vlaanderen te werken?”
“We zitten in de complete institutionele anarchie. De politiek blokkeert alles. Maar wat belet mensen zoals de voorzitter van het VBO, Thomas Leysen; Luc Cortebeeck van het ACV en Rudy De Leeuw van het ABVV, centrale sociale akkoorden te sluiten voor Vlaanderen en Wallonië afzonderlijk? Ze verschuilen zich achter de politiek en gebruiken haar meer dan eens om geld te krijgen voor hun centrale sociale akkoorden. We zitten in België met twee maatschappijen en die hebben elk een ander sociaal en economisch profiel. Dus is er afzonderlijk overleg nodig.”


Ziedaar de twee grote struikelblokken voor de toekomst van België en Vlaanderen: het arrogante francofone Brussels-belgisch establishment en de laatste unitaire socio-economische bastions die beiden vooral belang hebben bij een zwak bestuur. Dat de media deze verlammende visie steunen maakt hen medeplichtig aan de impasse waarin wij blijven zitten.

Als uitsmijter nog een kleine bedenking bij de ongrondwettelijke maar wel wettelijke verkiezingen. Vermits de verkozenen des volks verplicht worden de eed af te leggen bij het begin van hun mandaat, zouden wij ze dan niet kunnen betichten van meineed?

Pjotr
ANDERS GELEZEN verschijnt elke maandag/dinsdag of als het de moeite loont.

04 mei 2010

Iedereen is het eens!

ANDERS GELEZEN

Jawel, beste lezers, het is géén drukfout. Iedereen is het eens, Tony Mary en Bart Maddens, Willy De Waele en Dave Sinardet, Elio Di Rupo en Charles Michel. Zelfs Siegfried Bracke is tot het inzicht gekomen dat het zo niet meer verder kan. Rik Van Cauwelaert predikt het al jaren, alleen, de Vlaamse politici die Knack lezen en geloven vonden nooit de vijf minuten politieke moed om hun woord te houden.

In de zevende dag (2/05) op de divan, de voorzitter van B Plus, Tony Mary en Bart Maddens, politicoloog van KULeuven. Ze zijn het beiden roerend eens dat DIT België dringend naar de lappenmand moet. Totaal onbruikbaar en veel te duur. Weg ermee. Tot zover hun analyse.
Over de oplossing zijn ze het niet eens. Bart Maddens wil twee deelstaten met enkel nog een paar gemeenschappelijke bevoegdheden, waaronder het beheer van de gemeenschappelijke hoofdstad Brussel, waarbij iedereen die ervoor betaalt ook zijn zeg heeft, in de eerste plaats de Brusselaars, maar niet meer alleen.
Tony Mary wil een betere federale staat. Hervormingen ja, maar dan wel met behoud van een sterke federale overheid die het laatste woord heeft als er een haar in de boter zit tussen de federale entiteiten. Over wat hij het laatste woord wil hebben en hoe men tot een efficiënte federatie komt, blijft hij vaag. Begrijpelijk, want hij verdedigt in feite de huidige imbroglio mits een beetje te rommelen in de marge. Buitenlandse handel naar het federale niveau en voor de geluidsnormen is er eveneens nood aan een federale staatssecretaris. Volstaat dat om van een totaal onefficiënt systeem opeens een performant beleidsniveau te maken? Het zou toch goed zijn om eens een uitgewerkt voorstel te kunnen lezen, waar men in Noord en Zuid mee akkoord is. Zijn probleem: niemand gelooft nog dat morrelen in de marge helpt. Een unitaire staat, die wél kan functioneren, ligt zo ver af van de werkelijkheid, dat zelfs belgicisten die niet meer durven voorstellen.

Dat burgemeester Willy De Waele van Lennik het eens is met Dave Sinardet lijkt op het eerste zich onmogelijk; water en vuur. Toch niet, want wie Dave Sinardet leest in dS (03/05) weet eindelijk dat in DIT België BHV nooit op een democratische en legale manier te splitsen valt. De parlementaire democratie is immers door de Vlaamse staatsmannen van weleer uitgekleed zodat er geen parlementaire meerderheid meer bestaat en ongrondwettelijke verkiezingen wel wettelijk kunnen zijn. Is dat niet precies de analyse van Willy De Waele: dat in DIT België, Vlaanderen totaal machteloos is?
Hun conclusie daarentegen is ietsje verschillend. Voor Dave Sinardet, in zijn gebruikelijke rol van schoolmeester, moeten de kiezers nu de juiste Vlaamse partijen kiezen die bereid zijn om BHV te splitsen via onderhandelingen. Geen woord over hoe zo’n akkoord er zal uitzien en nog minder of dat het Vlaams karakter zal bevorderen en de pacificatie tussen de gemeenschappen zal dienen. Blijkbaar niet zo belangrijk maar toch waarschuwt zijn collega politicoloog Carl Devos (dS 03/05): een compromis kan de verfransingsdruk in gans Brabant nog versterken en zal nog meer polarisatie veroorzaken. Voor de ene politicoloog volstaat een politiek compromis, loodgieterswerk, terwijl de andere oog heeft voor het maatschappelijk resultaat van zo’n compromis.
Voor Willy De Waele is de splitsing van België de enige oplossing.

Ook Elio Di Rupo en Charles Michel zijn klaar voor een grote hervorming, zeggen ze. Elio zei letterlijk voor de RTBF dat we ernstig moeten nadenken over wat we nog samen willen doen en Charles Michel kwam uitgebreid aan bod in LLB (04/05) met de boodschap dat de jonge Vlaamse politici wel open staan voor een nieuwe federale staat (Alexander De Croo, Wouter Beke, Mathias De Clercq, Vincent Van Quickenborne). Zo schrijft hij : "en 1830, ce sont des jeunes parlementaires, d’inspiration libérale, qui ont rédigé une des Constitutions les plus innovantes. Elle a permis de bâtir un pays qui a connu des succès économique, social, culturel, philosophique. En 1970, on a dessiné le fédéralisme à la sauce belge. Ce cycle est terminé. Ce fédéralisme est essoufflé". Maar hij schrijft ook wat er zoal federaal moet blijven en dat zal dan wel weer niet zo welkom zijn aan Vlaamse kant. En zoals elke federalist is hij voorstander van een ‘echte federale kieskring’.

Ook de PAVIA groep is het eens met Charles Michel
In dS (05/05) mag de PAVIA haar oproep voor een federale kieskring herhalen. Ter aanvulling van de regelmatige promotie via de column van Dave Sinardet, is de redactie blijkbaar vast besloten om deze idee te steunen en dus kant te kiezen. Helaas blijft de informatie eenzijdig en vertelt ze niet het belangrijkste. Dat het gaat om verkiezingen met vooraf vastgelegde zitjes voor elke gemeenschap waardoor de concurrentie tussen de gemeenschappen bij voorbaat is uitgesloten, is één aspect maar wat men vooral niet durft te zeggen is dat deze nieuwe kieswetgeving in de eerste plaats bedoeld is om te voorkomen dat communautaire problemen nog de kop opsteken tijdens verkiezingscampagnes. In eenvoudige woorden: een federale kiesomschrijving is gericht tégen de Vlamingen door een bijkomende electorale drempel op te leggen zodat de Vlaamse politici die in dit federaal systeem vragende partij zijn voor communautaire hervormingen worden benadeeld. Toch blijven de woordvoerders van de PAVIA groep bij hoog en bij laag beweren dat hun voorstel niet gericht is tégen een gemeenschap en dat ze géén politieke voorkeur hebben voor een federaal of een confederaal systeem. De redactie van dS hebben ze alvast kunnen overtuigen, nu nog hopen dat de lezers deze eenzijdige informatie slikken.

Hoe zou het toch komen dat bij al die schone vooruitzichten, Stijn Meuris en Co willen afhaken? Dat Siegfried Bracke, niet direct de grootste aanhanger van de traditionele N-VA waarden, op de schoot gaat zitten van Bart De Wever? Uit pure ellende. Het zal hem in elk geval niet in dank worden afgenomen door enkele hoofdredacteurs, Peter Vandermeersch, Yves Desmet en TV figuren als Kathleen Cools,

Pjotr
ANDERS GELEZEN verschijnt wekelijks op maandag/dinsdag of als het de moeite loont.