ANDERS GELEZEN
Zowel op TV als in de geschreven pers was er opmerkelijk veel belangstelling voor de “Muytersgate”. Het nieuwsanker op één vond dat aan politiek doen toch wel een harde stiel is. Zou het bij hem – en vele andere journalisten – niet opgekomen zijn dat precies de media zelf in hun rol van klankversterker of, zoals in dit geval, als misthoorn oorzaak zijn van de hetze? Zij zijn het die wat graag “op de man spelen” en een eerbaar engagement mee om zeep helpen. Even Anders meesurfen?
In de zaterdagse dS (21/01) staat letterlijk op de voorpagina in grote letters:
Het mailverkeer van Philippe Muyters “Triestigaard, smeerlap, lullo’s”. Dat is pure stemmingmakerij, waartegen een slachtoffer zich niet kan verzetten. Meer zelfs het is een manifeste leugen want het gaat niet om het mailverkeer van Philippe Muyters. In de artikels binnenin de krant wordt deze uitspraak nergens herhaald, laat staan hard gemaakt. Maar erger vind ik het dat in gans deze affaire de zelfverklaarde kwaliteitspers geen aandacht besteedde aan de inhoudelijke beschuldigingen. Neem nu de mail waarin het departement Onderwijs “de smeerlappen” verweten wordt dat ze al het geld opsoupeerden in plaats van te besparen door een onderbenutting – lees niet alles wat begroot is ook uitgeven – van hun budget, waardoor het begrotingsevenwicht gemakkelijker zou gehaald worden. Zou ik nu de enige zijn die graag wil weten of dat verwijt ten gronde klopt? Welke afspraken werden er terzake gemaakt?
Voor wie niet vertrouwd is met deze problematiek: in de federale regering wordt het probleem van een éénjarige begrotingswet, waardoor het niet uitgegeven geld verloren is voor het departement, steevast omzeild door sommige (deloyale) departementen, terwijl andere (loyale) departementen bij voorbeeld hun wachtende aankoopdossiers blokkeren lang voor de termijn daartoe verstreken is. Of anders, door in de begroting een belangrijk bedrag te voorzien zonder precieze omschrijving van de aan te kopen goederen of diensten, zodat de minister in Sinterklaastijd geld kan uitdelen zonder hiervoor in het parlement verantwoording te moeten afleggen. Mocht een journalist dit onderzoeken zou hij/zij vaststellen dat in sommige departementen veel (te veel) geld zonder duidelijke opgave van de dienst of goederen begroot wordt. Dat belangrijke spanningsveld tussen een vakminister en de minister van financiën was altijd een discussiepunt maar kreeg nooit veel mediabelangstelling; op de man spelen verkoopt veel gemakkelijker!
Brussel discrimineert Vlaamse initiatieven
Terwijl dS voorpaginanieuws maakt van een partijpolitieke rel krijgt de bijdrage van Lorin Parijs (20 jan) geen aandacht hoewel het gaat om informatie die aangeeft dat Vlaanderen in zijn eigen hoofdstad tekort wordt gedaan. Even meelezen: “Marcourt, die uit Luik afkomstig is, vond dat de 'Fédération Wallonie Bruxelles' moest opgeblazen worden. De vroegere kabinetschef van Laurette Onkelinx vindt dat de Walen hun eigen lot in handen moeten nemen en de band met de hoofdstad doorknippen. Dat kwam hem op een onmiddellijke reactie van zijn PS-partijgenoot Philippe Moureaux, een Brusselaar, te staan. Die zei doodleuk dat “als de Walen niet meer van Brussel willen weten, dan moeten we misschien de steun van Vlaanderen zoeken. Dat is zeker het overwegen waard.” Er leek dus eindelijk iets moois te bloeien tussen Vlaanderen en zijn hoofdstad. Maar als de vos de passie preekt, boer, let op uw ganzen. Want de realiteit van het partnership tussen Vlaanderen en onze hoofdstad is lichtjes anders dan uit de verklaringen blijkt. Toevallig deed iemand die het kan weten me vorige week het verhaal van de plannen van de Vlaamse Vlerick-school in Brussel uit de doeken. Die school wilde een derde campus openen in het oude beursgebouw in Brussel en daar een Center for Financial Services onderbrengen. Klinkt logisch, zeker als je weet dat het Brusselse beursgebouw op de Anspachlaan al jaren zo goed als leeg staat en in al die tijd niemand met een valabele invulling voor het statige gebouw op de proppen is gekomen. Leopold II huldigde het in 1873 in, in 1996 verdwenen de handelaars van de parketvloer en sindsdien is het er erg stil. Het gebouw is eigendom van de stad Brussel. Die gaf Euronext een erfpacht en die laatste sloot een overeenkomst met de Vlerick-school. Alles dus dik in orde, tot Brussel daar lucht van kreeg. Een Vlaamse school in een Brussels monument? Inacceptable. En het mocht wat kosten om de onaanvaardbare Vlaamse presentie te dwarsbomen. De stad Brussel, die er blijkbaar warmpjes in zit, betaalde 4,7 miljoen euro om de erfpacht met Euronext te verbreken. Dat is ongeveer evenveel als de stad vorig jaar in netheid investeerde. Tot op heden staat de Brusselse beurs leeg, maar dat is een klein euvel in vergelijking met het groter kwaad dat hiermee vermeden werd. Een leeg gebouw en een paar miljoen aan kostprijs zijn klein bier tegenover een Vlaamse school in een Brussels monument. Want Brussel is onze economische hoofdstad. 230.000 Vlamingen werken er dagelijks en toch wonen er maar bitter weinig van ons daar. Niet echt vreemd als je weet hoe je eigen stad zich gedraagt tegen je taalgroep.”
Anders gelezen: zouden de Vlaamse regeringspartners nu eindelijk eens op tafel kloppen en géén geld geven zolang de achteruitstelling van de Vlamingen in Brussel niet ophoudt? Had deze discriminatie niet op de voorpagina van een Vlaamse kwaliteitskrant moeten vermeld worden?
Di Rupo zet een hoge borst op
Eindelijk een Belgische eerste minister die van zich afbijt! In Duitsland dan nog. Men zou voor minder laaiend enthousiast worden.. Moet het nog gezegd: toch beter eens nadenken over de uitspraken van de fiere Waalse Belg.
Een lezer op het forum van dS reageerde als volgt: “Merkel zal zeker profijt weten te halen uit haar gesprek met Elio. Die man heeft een "track history"van goed, zuinig bewind. Zijn regio is onder zijn deskundige leiding uitgegroeid tot één van de belangrijkste Europese groeipolen. Met zo'n palmares is het nogal wiedes dat Elio geen lessen wenst te ontvangen van Angela over hoe het verkregen geld (vanuit Vlaanderen en Europa) te besteden. Elio is op goede weg om het grote socialistische paradijs te realiseren waar "iedereen gelijk is in de miserie" Maar eens anders gelezen: net zoals vele toespraken door regeringsleden in het buitenland was deze uitspraak ook belangrijk voor intern gebruik, de eigen achterban geruststellen en dan leest u het best als volgt: besparen in Vlaanderen en investeren in Wallonië.
De communicatie van Di Rupo is veel “autoritairder” dan wat wij gewoon zijn van een Vlaamse premier. Denk maar aan zijn blablablablabla reactie in het parlement. Oorzaak hiervan is wellicht dat hij gewoon is om met “bevriende” Franstalige media om te gaan waar men er zelfs niet aan zou durven denken om hem onverwachte kritische vragen te stellen. Anders zou ook daar hem het zweet zijn uitgebroken net zoals tijdens de vragenronde in Berlijn. Van een Ivan Devadder moet hij alvast geen schrik hebben.
Over besparen gesproken: “In februari rolt ‘The New Nation' van de pers. De nieuwe Zuid-Sudanese krant is een initiatief van Els De Temmerman. Buitenlandse Zaken stopt 1,66 miljoen euro in het project. Op dat braakliggend terrein heeft Els De Temmerman (49), voormalige VRT-journaliste met een ruime Afrika-ervaring, een krant opgericht. Ze diende daartoe een subsidieaanvraag in bij Buitenlandse Zaken. In 2009 zette toenmalig minister Steven Vanackere daarvoor het licht op groen. Intussen is even buiten Juba, de hoofdstad van de nieuwe Zuid-Sudanese staat, vorige week een fonkelnieuw gebouw afgewerkt, dat behalve een redactiegebouw ook twee appartementen en tien kamers omvat. De kamers zullen worden verhuurd, wat de krant in staat moet stellen eigen middelen te verwerven.” Nu is het nog wachten op de alfabetisering van de bevolking.
Sturtewagen: Antwerpen heeft al gewonnen
Citaat uit zijn commentaar in dS: “De socialistische burgemeester verpletterde met zijn monsterscore niet alleen Belanger Dewinter, ook de andere democratische partijen gingen voor de bijl. Het politiek debat verschraalde. Zes jaar later stellen Turtelboom, Bart De Wever (N-VA) en de niet te onderschatten Meyrem Almaci (Groen) dat beeld fundamenteel bij. In oktober krijgt de Antwerpenaar een volwaardige keuze tussen diverse partijen met een gevarieerd democratisch profiel. Dat er tijdens een stembusslag echt kan worden gekozen, maakt van de democratie een feest.” Dat hij de Groene kandidate even een steuntje wil geven tot daar aan toe maar over dat verpletteren van Dewinter is toch wel heel kort door de bocht, want het verschil bedroeg slechts 2% (35 tegen 33 %) ondanks de ongelijke media-aandacht voor beide kandidaten. Wanneer Sturtewagen problemen heeft met deze cijfers zou hij er beter niet over beginnen. Een lezer postte volgende plezante oneliner: “ Turtelboom, na de snel-belg wet nu de snel-Antwerpenaar!
Anders gedacht: moet men eigenlijk nog Belg zijn om premier, minister-president of burgemeester te worden? Berlusconi eens proberen?
Andere reactie online: “Maar wat roept om een debat is de vraag of federale politici met een zware portefeuille hun energie mogen steken in verkiezingen op stedelijk niveau? Wat ik vooral hoop is dat een echt waardevol politicus als Bart De Wever niet de federale politiek zal verlaten, zelfs al kost dat zijn partij enkele procenten in Antwerpen. Hij is onmisbaar in Vlaanderen en voor echte hervormingen in België. De ministers moeten op anderhalf jaar tijd het programma uitvoeren waar ze normaal vier jaar de tijd voor hebben. Specifiek voor Justitie is er dan nog het probleem dat Stefaan De Clerck er een absolute puinhoop achter gelaten heeft (nvdr: omdat de Franstaligen dwars lagen) . Dit is inderdaad niet te verenigen met een mandaat in Antwerpen, zelfs niet met het voeren van een campagne.”
De commotie rond het RTBF programma dat zogezegd haat verspreidt gaf aanleiding tot enkel commentaren waarvan de kwaliteit helaas ver uit mekaar lag. Ik las twee bijdragen: deze van Marc Reynebeau in dS weekblad en de column van Jean Pierre Rondas in Knack. Deze laatste is te lezen via de link http://www.knack.be/opinie/columns/jean-pierre-rondas/de-n-va-is-een-parasiet/opinie-4000032862043.htm#.Tx2U5P6lGJk.email
Aan Marianne Justaert van dS redactie die eveneens naar die studie verwees, stuurde ik volgende reactie: “De commentaren op de studie over Mise au Point vindt u blijkbaar belangrijker dan de studie zelf. Meteen geeft u ook aan dat de meningen hierover verdeeld zijn en de lezer het zelf maar moet beoordelen door naar de website te surfen. Helaas weet u maar al te goed, dat de overgrote meerderheid van dS lezers geen tijd hebben en blijft bij hen alleen het beeld hangen dat u bewust of onbewust brengt: verdeeldheid. Daarin is dS inderdaad sterk: verdeel en heers door scherpe pennen die een heilige schrik hebben om kritiek te geven op hun Franstalige collega’s maar oh zo graag focussen op de verdeeldheid in Vlaanderen en zodoende de interne positie verzwakken. Polarisatie zonder iets essentieels bij te dragen tot een beter begrip. Ik las terzake twee bijdragen: een ronduit beschamende bijdrage in dS weekblad door Marc Reynebeau die daarin zonder éénenkel argument -ik daag u uit er één onderbouwd argument in te vinden – en zelfs niet eens een citaat waaruit zou kunnen blijken dat hij inderdaad deze studie wel degelijk onderzocht. Toch belette het hem niet om de auteurs belachelijk te maken. Daartegenover las ik in Knack een sterk onderbouwd artikel van Jean Pierre Rondas waarin hij wel ingaat op de inhoud en overduidelijk bewijst dat een Vlaamse invalshoek zonder schelden kan. Reynebeau kon het niet laten om zichzelf een geuzennaam aan te meten: “potentiële collaborateur” wat dan weer de indruk moet geven dat de Vlaamsgezinden bekrompen moeten zijn. In elk geval getuigt de bijdrage van Rondas van veel meer klasse dan het banale eigen gelijk van schoolmeester Reynebeau. Een citaat uit Rondas zijn bijdrage verdient een bijzondere vermelding: “De commentaren bij deze collages (die elk een 50-tal beeldfragmenten bevatten) helpen de lezer bij de beeldlectuur, zodanig dat hij beter ziet waarnaar hij kijkt, en later beter leert kijken naar wat hij ziet.”
Begrijpelijk dat Knack lezers nogal geringschattend doen over het wekelijkse “dS weekblad”. Overigens, was Reynebeau indertijd geen maatje te klein voor Knack?
Pjotr
Geen opmerkingen:
Een reactie posten