Wat Cools en Devadder (niet) presteerden in “de Keien van de Wetstraat” waarin ze Louis Tobback interviewden, (Canvas 3 april) is een nieuw dieptepunt in de annalen van de visuele media en de VRT in het bijzonder.
Ik herinner mij dat het programma “De Keien van de Wetstraat” aangekondigd werd als het programma waarin men zou peilen naar de mens achter een belangrijk politicus uit de Wetstraat. In het begin kregen we ook enkele serene gesprekken op hoog niveau met interesse voor de mens en zonder enige vooringenomenheid. Alle politieke tenoren zonder onderscheid van partijpolitieke achtergrond kwamen aan bod. Sommigen hadden de Wetstraat al lang achter zich gelaten maar goed ook Wilfried en Miet, zijn lieve derde vrouw, waren welkom. Dat menselijke was aanlokkelijk. Maar het laatste interview met Louis Tobback voldeed in geen enkel opzicht aan dit doel. De electorale partijpolitieke monoloog van Tobback, waartegen geen van beide opgewassen leken is niets minder dan misbruik van zendtijd van de openbare Vlaamse televisieomroep.
Er is een tendens waarneembaar bij de ‘ondervraagden’ om zich niet meer de mond te laten snoeren. Om desnoods na een volgende vraag van de journalist het antwoord op de vorige vraag af te maken. Dat is goed want antwoorden van maximaal 15 seconden zijn zelden relevant. Maar als Louis van Leuven gewoon zijn zeg mag doen en een karikatuur maakt van dergelijk interview, dan is dat een brug te ver. Het doet mij twijfelen aan de professionele capaciteiten (of was het een voorkeursbehandeling wegens politieke sympathie?) van beide journalisten.
Dat we niks te weten kwamen over de mens van Leuven is duidelijk, maar bij het herbeluisteren van de monoloog vond ik evenmin een degelijk geargumenteerd betoog, alleen electorale prietpraat van een gefrustreerd stuurman aan de wal.
Louis bespeelde het publiek door ze angst aan te jagen voor de dramatische situatie die zonder socialisten nog véél erger zou zijn. Hij ondersteunt dit door, ik citeer: “ een bijzondere dramatische situatie; de werklozen vallen bij bosjes” en verder “men zal snijden in de gezondheidszorg en kappen in de sociale zekerheid in het algemeen”. Zou het hem ontgaan zijn dat de problemen van vandaag voor een deel te wijten zijn aan 8 jaar Sinterklaas politiek van Paars? De notionele belastingaftrek, een georganiseerde plundering van de 'staatskas'?
Al even gratuit was het om, ik citeer “Die mens van Ieper, ik herinner mij die zo goed niet meer” verantwoordelijk te stellen voor de actuele financiële en economische crisis.
“De verantwoordelijkheid van Leterme in wat ons overkomt in dit land op dit ogenblik is verpletterend”. Verder “in deze bijzonder dramatische situatie, … en op dat ogenblik heeft men tijd om spelletjes ter spelen … wij zijn daar in grote mate het slachtoffer van de valse beloften die zijn gemaakt door de man uit Ieper”. Met als toemaatje een verwijzing naar de ontsnapping van gevangenen in Dendermonde.
Tenslotte slaagde hij erin om ook De Gucht te bedenken met een sneer: “hij die de wet laat aanpassen om zijn mandaat als Europees commissaris te kunnen combineren met zijn burgemeesterschap van Berlare”.
Subliem was hij op het einde toen hij droogweg bekende, ik citeer: “natuurlijk ben ik op campagne …”. Dat Cools en Devadder dit niet door hadden en hem zijn gang lieten gaan is alleen mogelijk in een medialandschap dat gebukt gaat onder politieke bevoogding.
Dat was “De Keien van de Wetstraat”, over de mens achter de politicus Tobback. Een uitzending van 31 minuten en 30 seconden. Voor alle duidelijkheid: dit was géén programma door derden.
Waarvan akte.
Pjotr
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten