12 maart 2009

Aan de redactie van De Standaard

Geachte Dames en Heren,

Naar aanleiding van de rel rond Flanders House, wil ik mijn bezorgdheid uiten omtrent de vooringenomenheid van sommige artikels in De Standaard.

Het begon met DS van 27 februari waarin Karel De Gucht de ganse voorpagina krijgt om ‘brandhout te maken van het Vlaams Huis’ in New York. Met op blz 8 de denigrerende titel ‘Peeters moet toontje lager zingen’. Kan iemand mij zeggen waarom dat zo belangrijk was?

Waarom haalden volgende thema’s van dezelfde dag niet de voorpagina: ‘In Congo maken we het verschil niet’ of ‘Handlangers Milosevic veroordeeld’. Is ‘Justitie heeft een Obama nodig’ niet zeer relevant én actueel? En dat ‘Miljardenverlies bij Dexia nog groter dan verwacht’ voor heel veel mensen belangrijker is dan de zoveelste regime aanval op wat Vlaanderen doet. Ik kan maar één reden bedenken waarom dit moest uitgesmeerd worden over de ganse voorpagina: omdat De Standaard van Peter Vandermeersch (sommige bronnen spreken van dwingelandij) zich steeds meer profileert als de verdediger van het Belgisch establishment (het woord regimekrant ligt op mijn lippen) en elke gelegenheid goed is om, niet gespeend van enig dédain, die bekrompen Vlamingen de levieten te lezen. Deze indruk is overigens niet enkel gebaseerd op dit artikel en deze problematiek, maar op een jarenlange dagelijkse lezing van DS.

Maar ter zake en op basis van mijn ervaringen als defensie attaché in diplomatieke dienst, weliswaar zonder diplomatiek diploma - ik bespaar u mijn CV - denk ik dat de bijdragen in DS getuigen van vooringenomenheid.

In de eerste plaats weet Mevr Doornaert maar al te goed dat een diploma niet alleenzaligmakend is. Ik heb grote achting voor de diplomaten waarmee ik mocht samenwerken maar tegelijk stelde ik ook vast dat de kwaliteit en empathie van sommige diplomaten niet bijzonder was. Dat er ambassadeurs (ik diende onder vijf verschillende ambassadeurs in vier verschillende landen) en diplomaten waren die zich hautain gedroegen, dat er waren die hun partijaanhorigheid of hun persoonlijke carrière voorop stelden. Oh ja, ik had ook een goede indruk van de gewestelijke vertegenwoordigers, die een belangrijk netwerk hadden opgebouwd en er wél toe deden.

In de tweede plaats dient een krant om te informeren en niet om ‘in naam van het eigen groot gelijk’ een mening te verkondigen die berust op, ik citeer (06/03) “ik heb ook getuigenissen gehoord van kafkaiaanse scenes …” Vooral de geciteerde reactie van de hoge politieke (Chinese) leider “Misschien kunt u terugkomen als u het onder elkaar eens bent geworden” lijkt zo onwaarschijnlijk dat Mevr Doornaert er goed zou aan doen om paard en kar te noemen in plaats van iets te suggereren op basis ‘van horen zeggen’. Heeft ze de betrokken gewestelijke vertegenwoordigers geconfronteerd met deze versie van de feiten?

Ten derde klaagt Mevr Doornaert de verspilling aan van de regionale vertegenwoordigingen. Dat, zoals ze schrijft ‘ons aandeel in de wereldhandel’ geen gewestelijke vertegenwoordigingen rechtvaardigt, slaat werkelijk op niets. Zou het haar ontgaan zijn dat de Vlaamse export zorgt voor zo’n 80 % van de totale export en essentieel is voor onze welvaart, ook de Belgische welvaart? Het doet bij mij de vraag opborrelen wat de meerwaarde is van sommige ambassades die eerder uitloopbanen zijn voor uitgebluste ambassadeurs in prépensioen.

Maar goed, er zit ook een deel waarheid in wat ze schrijft en ja, omdat ze belastingen betaalt heeft ze recht om vragen te stellen. En omdat journalisten in tegenstelling tot ordinaire bloggers, gebonden zijn aan strikte deontologische regels, mogen ze ook hun eigen ‘opinie’ ventileren in een ‘kwaliteitskrant’.

Mag ik als belastingbetaler dan ook vragen stellen bij het onvermogen van de dure federale diplomatieke diensten om de Vlamingen te verdedigen als hun imago in het buitenland door Franstalige landgenoten wordt besmeurd? Misschien zou de redactie Karel De Gucht eens kunnen vragen waarom de federale regering, waarvan hij vice premier is, er niet in slaagt de Franstaligen tot een correcte houding te dwingen en eensgezind naar buiten te treden, zodat de federale diplomaten álle inwoners en gemeenschappen kunnen vertegenwoordigen/verdedigen/promoten in het buitenland? Pas dan kunnen deze goede diplomaten ook een meerwaarde hebben voor iedereen.

Wordt het niet stilaan tijd dat De Standaard informeert in plaats van zich steeds nadrukkelijker te manifesteren als een opiniërend krantje, dat nauwelijks nog uitstijgt boven het maaiveld van gratuite beledigingen en opinies? Vlaanderen heeft recht op een kwaliteitskrant die niet het AVV, VVK in het banier voert maar evenmin het Belgicistisch anti-Vlaams discours verheerlijkt.

Uw reactie is welkom en zal, net zoals deze brief, zonder enige toevoeging of weglating, doorgestuurd worden naar de lezers van mijn nieuwsbrief. Een kwestie van deontologie.

Hoogachtend,
Pierre Therie
Gewezen defensie attaché

Geen opmerkingen: