De olieprijs is gestegen

ANDERS GELEZEN

Het was opnieuw feest voor al wie houdt van straffe uitspraken en dito beslissingen.

De Vlaamse regering besliste dat er een tunnel komt in plaats van De Lange Wapper brug. Maar of dat ook zo is zullen we pas weten in de (zomer) komkommertijd en dan is het makkelijker om een of andere beslissing te beslissen. Er zijn een paar voorwaarden maar er komt geen studie dus zullen ze wel niet zo belangrijk zijn. Als er maar een oplossing is, zegt Bart De Wever en Kris Peeters is niet getrouwd met een tunnel of een brug. Beslist een tunnel, maar elkeen heeft recht op wat tijd om de ondergrondse bocht te nemen.

De bevoegde Vlaamse minister Bourgeois besliste dat de drie recalcitrante burgemeesters uit de Rand niet benoemd worden. Pataat!

Tegenover deze Vlaamse dadendrang is er de aankondigingspolitiek van de federale regering: dS bloklettert op de voorpagina (1/04) dat er eindelijk een akkoord is over de hervorming van Justitie. Het is geen historisch akkoord. Daarvoor is het teveel afgezwakt.
Guy Tegenbos doet er nog een schepje bovenop: de vijf regeringspartijen raakten het eens over een afgeslankte versie van zijn justitiehervorming. Waw! De titel van zijn commentaar: ‘Vijf op een rij uit schaamte’.

De beslissing van Bourgeois zorgt voor een virulente reactie van Mangain. Waarop we twee moedige standpunten noteerden: dat van premier Yves Leterme en dat van Didier Reynders (MR). De eerste vindt dat ze alle twee – Bourgeois én Mangain – in de fout gingen en de tweede vindt dat alleen Bourgeois in de fout ging. De rest, brave gematigde Vlamingen staken even hun kop uit het venster en zo zeiden ze, ‘vonden het erg wat Mangain zei’ waarna ze snel weer verdwenen in hun wereld van communaautaire onmacht. Zowel Leterme als Reynders zijn tenminste zo eerlijk om de waarheid te zeggen: dat het allemaal draait om aan de macht blijven; voor de ene is zijn postje houden belangrijk voor de mensen en voor de andere zijn de stemmen van het FDF belangrijker dan het samenwerkingsfederalisme.

In Oostenrijk zijn er ongeveer 200 (zwarte) generaals bij het leger en evenveel (rode) directeurs-generaal bij de politie en de veiligheidsdiensten. Het resultaat van een particratie die de postjes verdeelt op basis van een afgewogen ‘Proporz’regeling tussen socialisten en christendemocraten sinds 1955 (tot Haider erbij kwam in 2000). Inclusief de verplichte partijkaart. Zo ontstond een nomenclatura. Voeg daarbij een verticale structuur en er ontstaat geheid een corporatistisch waterhoofd. Dat is precies wat er aan de hand is met Justitie in ons landje. Te veel centralisatie (kleurpotloden en WC papier bestellen in Brussel), te veel baronieën zonder organisatorische autonomie noch verantwoordelijkheid. Ik herinner mij de militaire erehaag aan de kathedraal in Antwerpen op 15 november en de eindeloze sliert met in grote dienstwagens aangevoerde magistraten in plechtig middeleeuws ornaat. Bijna vergeten, er is ook de slechte wetgeving, denk maar aan BHV.

Het principe – van de hervorming - is beslist, staat zwart op wit in de krant (dS 1/04), er komen 16 in plaats van 27 gerechtelijke arrondissementen. De Clerck heeft een concreet voorstel van schaalvergroting uitgetekend, maar hierover bestaat klaarblijkelijk nog geen akkoord tussen de meerderheidspartijen. ‘Vertrekkende van het voorstel van de minister gebeurt er nog een finaal overleg over de definitieve verdeling’, staat in de mededeling van de minister. (…) De hervorming zal zich sowieso over ettelijke jaren, zelfs een decennium uitstrekken. Wat zal daar ooit van komen? In elk geval is de splitsing van het gerechtelijk arrondissement BHV niet beslist. Mogen verder ook nog hun goesting doen: de vrederechters, dank zij Open VLD en de rechters van de arbeidsrechtbanken, dank zij de PS. De aangekondigde eenheidsrechtbank komt er evenmin.

Men zou zo denken dat er nogal wat stof was om de opiniebladzijden te vullen met scherpe pennen. Het onvermogen van de federale regering wordt zo stilaan surrealistisch. Fout! Niet in dS waar zowel Marc Reynebeau, Dave Sinardet als Rik Torfs elk op hun manier olie op de golven gieten. Voor Sinardet is Mangain ver over de schreef gegaan maar het zijn ‘tactische uitspraken’. Het is maar een politiek spelletje, dus mensen niet teveel belang aan hechten – waar hij wel een groot artikel over pleegt. En Bourgeois is ook fout natuurlijk. FDF en N-VA zijn natuurlijke partners tegen een onderhandelde oplossing voor BHV. Wat Sinardet daarbij vergeet? Dat N-VA de Grondwet aan zijn zijde heeft en Mangain enkel Reynders. Of toch niet, er zijn vooral de honderdduizend Franstaligen die niet in Vlaanderen willen leven, enkel wonen. Wat belgicisten niet graag horen en dus vergaten te melden is het dreigement van Mangain in LLB: Nous allons sensibiliser l’opinion publique internationale et européenne. Is dat het resultaat van een goed functionerend land, als ‘landgenoten’ zich bedreigd voelen (in hun superioriteit) en zich wenden tot internationale instanties? Wanneer zal Sinardet & Co erkennen dat België een parlementaire democratie is. Of toch voldoende democratie om de grondwet en een volkomen legaal politiek besluitvormingsproces te respecteren.

Reynebeau houdt het iets korter: Mangain zijn vergelijking met de Duitse bezetting is het bewijs van zijn gebrek aan argumenten. Reductio ad hitlerum, schrijft hij. Ik herinner mij een opiniemaker/columnist (dS 18/09/2007) die eveneens bij gebrek aan voldoende argumenten over de schreef ging. Toen sprak hij van een Fehlleistung, de Freudiaanse verspreking, één van de vier kanalen waarlangs volgens doctor Freud het onderbewuste te betrappen is. De zondaars: N-VA politici. Reductio ad freudum, of zoiets? Of wat te zeggen van belgicist Decroo die het vroeger al had over zwakzinnigen wegens andersdenkend. Welke deugdelijke argumenten hebben de verdedigers van DIT geldverslindend Belgisch politiek systeem nog wel, behalve massa’s olie om op de golven te gieten?

En zeggen dat de olieprijs opnieuw gestegen is.

Pjotr
ANDERS GELEZEN verschijnt wekelijks op maandag/dinsdag