Zoals elk jaar beginnen we ook 2010 met een nieuwjaarsbrief. Ditmaal aan iemand van de vierde macht: de algemene hoofdredacteur van de Corelia krantengroep, Peter Vandermeersch.
Liefste peter Peter,
Ik ben zo blij om bij het ontluiken van het nieuwe jaar te lezen dat u net zo bekommerd is over de kwaliteitsjournalistiek en in het bijzonder over uw en mijn kwaliteitskrant, De Standaard. Mag ik u en de redactie een succesvolle jaar 2010 toewensen. Opdat dS dé referentie wordt van kwaliteitsjournalistiek voor alle Vlamingen en Nederlandstaligen waar ook ter wereld. Dat dS zopas acht bladzijden besteedde aan het kerstessay van Geert Buelens waarin hij onverbloemd kritiek mag geven op de media is méér dan hoopgevend. Ik las ook uw repliek en ben zeer blij te lezen dat u voor een groot deel zijn analyse deelt. Dat u nog een beetje tegenpruttelt, daar heb ik alle begrip voor, maar ondertussen is het debat geopend. Hopelijk meent u het en wordt het niet gesloten vooraleer het gevoerd werd.
Toen ik in tempo non suspecto – 14 augustus 2009 - aan Bart Sturtewagen een brief schreef waarin ik hem liet weten dat ik begin 2009 gestart was met een doorlichting van dS en hoopte op samenwerking, kreeg ik geen respons. Het was allicht een beetje te vroeg, de tijd dat doodzwijgen nog de beste strategie was tegen al die mondige lezers die nog gezien werden als lastige klanten.
Ondertussen is het nieuwe jaar er en bij wijze van nieuwjaarscadeau wil ik u graag een cadeautje geven: een boekje ‘dS voor de spiegel’
Uit de vele fotootjes stuur ik u alvast deze, maar er komt nog wel een mooiere.
Het is een heel broos baby’tje dat nog in de couveuse ligt om aan kracht te winnen. De dokters weten nog niet precies wanneer het mee naar huis mag, maar lang zal het niet meer duren. Ik stuur u in elk geval vooraf een exemplaar zodat ook uw tegenwoord een plaatsje krijgt in het boek. Zou dat geen schitterend bewijs zijn van uw welgemeend engagement voor kwaliteitsjournalistiek en openheid?
Ik wil u nu al verklappen hoe het boekje opgevat werd. Aan de hand van tien voorbeelden probeer ik een antwoord te geven op de vraag: Is dS een klantvriendelijke kwaliteitskrant? Gezien het om voorbeelden gaat waar dat niet zo best lukte is het alvast een positief teken dat het géén dik boek geworden is.
Wat u zich hierbij moet voorstellen?
Klantvriendelijkheid stopt niet voorbij de onthaaldienst. Net zoals voor elk bedrijf is de ‘dienst na verkoop’ nog belangrijker. Empathie voor geïnteresseerde klanten die vragen hebben over het product (publicaties in de krant) dat ze kochten of reageren via een lezersbrief, is geen luxe meer.
Om de journalistieke kwaliteiten te toetsen vond ik een goede referentie, namelijk de opdrachtverklaring van dS waarover u schreef in de editie van 2 januari 2003, net zeven jaar geleden en nog altijd zeer actueel. Maar ook wat slechte journalistiek is zoals u onlangs nog schreef (dS 2/11/09) kan dienen als norm en ja, daar waren nogal wat concrete voorbeelden van te vinden.
Liefste peter Peter,
Ik hoop dat u mijn nieuwjaarswens zult willen vervullen. Ik beloof u om ook in de toekomst trouw elke dag dS te kopen en met veel aandacht te lezen. Net zoals deze column kan rekenen op de aandacht van uw redactiemedewerkers, waarvoor mijn dank.
Aan mijn peter en de vele journalisten en columnisten van ‘mijn’ onverantwoord interessante krant wens ik alvast een gezond en voorspoedig 2010 toe.
Uw petekind,
Pjotr
Anders gelezen verschijnt wekelijks op maandag/dinsdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten