In de luwte van het aflopend jaar

ANDERS GELEZEN

In dit laatste nummer van ‘Anders gelezen’ 2009, wil ik U allen

sfeervolle eindejaarsfeesten

toewensen.

Opnieuw genieten van het ‘samenzijn’ met familie en vrienden bij de twinkelende lichtjes van een kerstboom en misschien met een traditionele kribbe verwarmd door een flikkerend kaarsvlammetje.

Maar ook alleenstaanden ‘vieren’ deze dagen en vullen ze met weemoed over wat niet meer is: de geliefde, familie en vrienden. Dat zijn zware dagen waarin hopelijk toch hier en daar een lichtje oplicht dank zij een bezoekje of een deugddoend gesprek met andere ‘alleenstaanden’.

Het gaat u allen goed en hopelijk mogen we een welvarend 2010 verwelkomen: zonder grote materiële zorgen maar vooral een jaar waarin ook het maatschappelijk weefsel versterkt wordt.

Opdat we blijvend met verwondering kunnen kijken naar al het moois dat het leven te bieden heeft. Zeker in onze ‘rijke contreien’.


Het voorbije jaar was vol kleine en grote gebeurtenissen die ons allen op een of andere manier raakten. Vreugde of zorgen om heel eenvoudige dingen. Dingen die we niet in de kranten vinden. Blijheid of droefheid om wat er gebeurde rondom ons.

Bij elke ‘anders gelezen’ stelde ik mij de vraag of het niet té scherp was? Of de lat niet te hoog werd gelegd? Of kritiek geven op een bepaald moment niet een eigen leven gaat leiden? Kritiek omwille van de kritiek. Afstand houden is niet evident.

Maar dan krijg ik een berichtje met ‘volhouden’ : precies of die iemand mijn twijfels kent. Het heeft zin en als ik mag uitgaan van de interesse voor deze column, hebben ook heel wat andere mensen interesse voor deze ‘andere kijk’. Delen ze misschien mijn hoop en énige reden: dat het beter kan.

Hoe zal 2010 eruit zien? Zou het kunnen dat krantenredacties zich in de luwte van het aflopend jaar bezinnen over de publiciteitsjournalistiek? Waarom journalisten pagina’s mogen vullen met reclame voor zichzelf of een of ander sjiek hotel, hartje Brussel. Om het te zeggen met de woorden van Tom Naegels (dS 18/12): ‘Alle kranten, en zeker de bijlages in het weekend, bulken van dat soort publireportages, keurig op maat gesneden van de adverteerder en diens doelpubliek, toevallig ook dat van de krant’. Zou het kunnen dat we in 2010 mogen uitpakken met overheerlijk nieuws: dat de ecologische voetafdruk van dS en andere kranten in het WE wordt gehalveerd en de prijs afgerond naar beneden?

Misschien is dat gezever van enkelingen ‘die geen moer afweten van het reilen en zeilen van een hedendaags krantenbedrijf’. Waarom zou een krant ‘kwaliteit’ nastreven als de overgrote meerderheid van de krantenlezers zelfs de moeite niet doen om de bijdragen aandachtig te lezen. Iemand die als ‘woordvoerder’ vertrouwd is met de media zei het zo: ‘Foto’s zeggen méér dan wat de journalist errond drapeert’. Dan vraag ik mij af hoe die toffe jongens en meisjes van de redactie zich hierbij voelen: het besef dat het ambacht hen ontglipt en daarom meedansen op het ritme van de marketing: leuk zijn, of tegendraads, of helemaal niets.

Gebakken lucht verkoopt blijkbaar beter dan schone lucht.

Pjotr

Anders gelezen verschijnt wekelijks op maandag/dinsdag