ANDERS GELEZEN
Toegegeven de volgorde is alfabetisch omdat er geen verband is tussen boeken en containers. Ten minste dat dacht ik tot vorige zaterdag.
Over boeken
‘Het is barsten of barsten’ schrijft Marc Reyenbeau zaterdag in DS (24/10). Hij heeft voor ons het boek van politoloog Bart Maddens (KUL, verzwarende omstandigheid) gelezen ‘Omfloerst separatisme?’ en wil ons daarvan ook kond doen. Een citaat: “Voor Maddens is zijn eigen theorie ‘natuurlijk’ niet meer dan een kwestie van gezond verstand' (mijn cursivering). Wie daar anders over denkt, is dus tegen het gezond verstand en met zo iemand valt niet te discussiëren. Maddens neemt zijn opponenten inderdaad nooit serieus. Gemakshalve propt hij hen, zonder uitzondering of nuance, in de zak van het ouderwetse belgicisme”.
Laten we het beleefd houden en ons beperken tot de vaststelling dat Reynebeau niet dezelfde politieke mening heeft als Maddens. Net als in een schotschrift maakt hij een karikatuur van de politoloog en zijn strategie, in de hoop dat zijn mening de lezer zal doen afzien om zélf het boek te lezen en te oordelen. Het bewijs: nergens wordt de referentie van het boek (uitgeverij, kostprijs, …) vermeld, wat bij een recensie toch vanzelfsprekend is. Want beste lezer, doe geen moeite, als IK het niet de moeite vind … Deze techniek is typisch voor Marc Reynebeau: een lezer van A.N. die bij een van zijn vorige bijdragen vragen had omtrent de gebruikte cijfergegevens, kreeg te horen ‘Ik ging ervan uit dat u mij zou geloven’.
Correctie, bijna een onvergeeflijke fout begaan: NIET de journalist-redactielid van DS, Marc Reynebeau, heeft dit geschreven, maar de journalist-columnist die op de opiniebladzijde van dezelfde krant ook zijn ‘eigen gedacht’ mag schrijven. Dom van ons natuurlijk dat we dit onderscheid tussen afstandelijke journalistiek en het eigen groot gelijk niet direct zagen. Waarvoor onze excuses. Maar wij hopen op een beetje clementie, want wie zou er nu vanzelf op komen dat slimme mensen bepaalde onderdelen van hun hersenen kunnen uitschakelen al naar gelang de bladzijde waarop hun bijdrage verschijnt. De Standaard, onverantwoord betoverend!
Even gaan grasduinen voor wie toch iets anders wil lezen:
Brusselnieuws: Bart Maddens, die in een gesprek met Brussel deze Week in maart van dit jaar stelde zeer veel achting te hebben voor de Brusselse Vlamingen, legt in zijn boek haarfijn uit waarom hij vindt dat de Vlamingen in Brussel de voorbije twintig jaar al te veel toegevingen hebben gedaan. Het hoe en waarom leest u in Omfloerst separatisme? Overigens: Maddens, love him or hate him , maar lees zijn boek. Want de Maddens-doctrine wordt vaak wel heel vrij vertaald (en dat is dan nog een eufemisme). Of wat dacht u van de zinsnede in een weekblad: “Maddens wil de Franstaligen uithongeren” ?
Bart Maddens, 'Omfloerst separatisme? – Van de vijf resoluties tot de Maddens-strategie', uitg. Pelckmans, 160 blz., 15,50 euro, op 22 oktober in de boekhandel.
Bij Reynebeau klinkt het zo: Zo gispt hij de Vlaamse Brusselaars die zich volgens hem te weinig Vlaming voelen en vindt hij de omschrijving ‘Vlaming' voor hen ‘misschien wat veel gezegd'.
Over containers
Hoorde ik niet op de VRT dat men de vele ‘vreemde’ mensen die naar België komen tijdelijk wil opvangen in containers? Zo’n duizendtal zouden dan uit de gehuurde huizen en hotelkamers kunnen verdwijnen. In een flits zag ik een beeld terug uit 1992: Savudrija aan de Istrische kust, oktober 1992. Toen wij in opdracht van de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties (UNHCR) een opvangcentrum bouwden voor vluchtelingen uit Bosnië Herzegovina die een voorlopig onderdak hadden in hotels aan de Kroatische kust maar daar weg moesten voor het komende zomerseizoen. Het lukte ons – genisten van het Belgisch leger - om daar in nauwelijks één maand tijd meer dan 300 prefab-modules met electriciteitsvoorziening, neer te poten voor meer dan 2.000 vluchtelingen. De énige operatie die binnen budget werd uitgevoerd: 50 miljoen BEF of 1,24 miljoen euro. Voor 2.000 vluchtelingen. Geld gekregen van staatssecretaris voor ontwikkelingssamenwerking Derycke. En het kamp is nog altijd in goede staat, ten minste dat was het nog toen ik er enkele jaren terug op bezoek ging. Misschien zouden de federale verantwoordelijken eens kunnen informeren of we dat niet voor een zacht prijsje kunnen afhuren? 320 woonmodules; een schooltje met leslokalen en bibliotheek, een module ingericht als moskee en met als toetje een restaurant aan de waterkant met onbelemmerd zicht op de baai van Portoroz, privéstrand inclusief gratis publiek sanitair.
Maar containers in godsnaam? Hoewel, ook daar hebben wij in België ervaring mee. Onder meer voor gevangen genomen bandieten in Kismayo, Somalië 1993. Maar dat lijkt mij niet zo best voor vluchtelingen in België, anno 2009. Het is wel verlokkelijk in een land dat houdt van containers. Met de grootste containerhaven in het westelijk halfrond. Maar vooral het land van de vele containerbegrippen zoals, oude en nieuwe Belgische nationalisten, separatisten en racisten. En sinds zaterdag weten we dank zij De Standaard, dat men best journalisten en columnisten in afzonderlijke containers steekt. Hoe anders het onderscheid te maken?
Pjotr
Met de pee van publicist
Anders gelezen
26 oktober 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten