MEDIA EN POLITIEK ANDERS GELEZEN
Catalaanse verzuchtingen krijgen democratisch fiat
Het zou
vanzelfsprekend moeten zijn dat de Belgische media omwille van de eigen roep naar
zelfstandigheid van de meerderheid, dieper ingaan op wat er zich afspeelde
vorige zondag in Catalonië. Er zijn immers heel wat gelijkenissen met onze
situatie. Helaas blonken de traditionele media op door hun misleidende titels.
Onder meer in dS was de titel misleidend duidelijk: “Catalanen geven
nationalisten geen vrijgeleide”. In de tekst zelf klinkt het heel wat correcter
dat de nationalisten die een referendum willen over een tweederdemeerderheid (nvdr: bijna 2/3
want 63 %) beschikken. Verder lijkt de gematigde nationalistische partij van
premier Mas 10 zetels kwijtgespeeld te zijn aan de radicaler nationalisten van
ERC, die 10 zetels wint. Men had dus evengoed een spectaculaire titel (om te
verkopen) kunnen bedenken die het tegenovergestelde benadrukte (zoals enkele Engelstalige kranten deden). Bij voorbeeld:
Catalaanse nationalisten zegevieren, de onafhankelijkheid wenkt.
Ondertussen
kregen de nationalisten via de sociale netwerken reeds 1,5 miljoen
steunbetuigingen. Waar prof. Matthias Storme aan toevoegde: Voor alle
duidelijkheid... als aanvulling op onze zgn. "kwaliteitskranten".
Onverzoenlijk Belgisch patriottisme
(Diverse kranten): “Wij nemen niet deel aan herdenkingsplechtigheden
waar burgemeesters of schepenen van N-VA bij zijn. Die partij is
niet-democratisch en wil de splitsing van België. Dat staat haaks op alles waar
wij in de oorlog voor gestreden hebben', zegt Paul Baeten, oud-strijder en
voorzitter van de Vriendenkring Buchenwald. ‘Ik heb in de kampen gezeten. Daar
hebben wij onze stervende makkers beloofd dat we hun strijd zouden voortzetten.
Wij zullen hen blijven herdenken, maar niet als er iemand van de N-VA bij is.
Die partij is wel democratisch aan de macht gekomen, maar ze heeft haar
oorsprong in het Vlaams Nationaal Verbond (VNV). En nationalisme, dat is niet
democratisch. Dat vertegenwoordigt maar één volksgroep en wil alleen macht. En
dan krijg je dictatuur.”
Anders
gelezen, behalve de contradictie inzake het democratisch karakter van NV-A,
lijkt deze uitspraak zeer sterk op een veroordeling op basis van afkomst. Stel
u even voor dat we alle nakomelingen van militairen en andere kolonialen die in
naam van het Belgisch patriottisme meehielpen om handen af te hakken van de
Congolese bevolking, zouden uitsluiten van elke vredelievende manifestatie. Ik
hoop dat veel oud-strijders vooral willen opkomen voor een verdraagzame gemeenschap
waar ook Vlamingen, ongeacht het nest waarin ze opgroeiden, welkom zijn. Maar
ik had het vooral moeilijk met deze onverzoenlijkheid omdat het mij herinnert
aan een pijnlijke episode waarin ik zelf een rol speelde. Toen ik commandant
werd van het 11de Geniebataljon te Zwijndrecht verwittigde mijn
voorganger mij dat de ondertussen overleden burgemeester, Octaaf Meyntjes,
persona non grata was voor de oud-strijdersverenigingen wegens zijn
veroordeling als collaborateur en dat hij uit begrip voor hun bezwaren zich
liet vervangen door een schepen voor de plechtigheden. Na een lang en heel
persoonlijk gesprek met de burgemeester kwam ik tot de conclusie dat hij niet
alleen de plicht maar ook het recht had om als burgemeester persoonlijk
aanwezig te zijn op alle militaire plechtigheden, ondanks zijn verleden. Mijn
gesprek met de oud-strijders en weerstanders, maar vooral familieleden,
verliepen moeilijk maar uiteindelijk kon ik hen overtuigen dat een burgemeester
een functie was en niet één groep een vetorecht had op de aanwezigheid van een
democratisch verkozen vertegenwoordiger. Vanaf dan heeft de burgemeester zoals
het hoort steeds present gegeven en zijn er nooit openlijke problemen geweest.
Het hoogtepunt kwam er toen de burgemeester (ondanks het in tegenstrijd was met
zijn persoonlijke overtuiging) samen met militairen en oud-strijders deelnam
aan een defilé in de kazerne naar aanleiding van het overlijden van koning
Boudewijn. Een overwinning van de verdraagzaamheid waar ik best fier op ben.
Ook daar wil ik de oud-strijders en hun nabestaanden met heel veel respect aan
herinneren.
Plan Marshall voor Wallo-Brux
Als reactie op de oproep van Paul Magnette (PS) in Le Vif om het plan Marshall uit te breiden
tot het Brussels gewest schreef Guido Ghekiere, doctor iuris, echtgenoot van Brussels
minister Brigitte Grouwels (CD&V) het volgende: “Dat een topfiguur van de
PS inzake regionale aangelegenheden, Brussel en Wallonië in één enige regionale
entiteit giet, gaat regelrecht in tegen dat Belgische model. En dat in dezelfde
week waar het Waalse gewest, misbruik makend van een koninklijke zending,
Vlaanderen in Australië welbewust in een verkeer daglicht stelt: waar is die zo
geroemde federale loyauteit gebleven ? Of moet die alleen van Vlaanderen komen
? Besluit: Franstalig België zal nooit van aard veranderen. Laten we daar toch
eens onze conclusies uit trekken. Wat mijn partij, CD&V, betreft, wordt het
meer dan tijd dat ze duidelijke taal spreekt en eindelijk voluit gaat voor haar
institutioneel adagium: het zwaartepunt moet bij de deelstaten liggen.” Anders gelezen: ik vroeg hem of hij dan vond
dat CD&V ervoor diende te zorgen dat art 35 GW voor herziening zou vatbaar
worden in 2014? Ik wacht heel geduldig op zijn antwoord.
Transparante begroting?
Zou men niet verwachten dat de media zo duidelijk mogelijk
elke begrotingsmaatregel analyseren en ons verlossen van alle vooroordelen? In
DM schreef Koen Schoors het volgende “Er werd aan zowat alle
economisten en opiniemakers gevraagd commentaar te leveren op de federale
begroting. Dat verzoek viel ook mij te beurt, maar ik kon niets zinnigs zeggen
omdat de gegevens van de begroting nog niet beschikbaar waren. Dus hield ik
mijn mond.” In het artikel geeft hij wel enkel globale cijfers: 674 miljoen besparing
op de primaire uitgaven (werking van de federale overheid). 710 miljoen besparing
in de sociale zekerheid. Meer dan 1 miljard nieuwe fiscale inkomsten en meer
dan 1,3 miljard diverse inkomsten, waarvan heel wat eenmalige inkomsten. Aan de
andere kant worden de sociale lasten op allerlei manieren met 648 miljoen
verlaagd. Misschien zijn mijn lezers slimmer dan ik maar deze cijfers zeggen
mij onvoldoende om te kunnen oordelen (zoals Schoors wel doet). Immers, die
besparingen op de primaire uitgaven van de federale administratie, is dat een
echte besparing of het uitstellen van een noodzakelijk investering? Bij
voorbeeld voor defensie: op wat wordt er bespaard en is de investering
definitief geschrapt of enkel verschoven naar “later”? Die 710 miljoen euro
besparing in de SZ: is dat op de werkingskosten (wat dus zou betekenen dat
voordien teveel geld werd uitgegeven) of wordt er bespaard op de
tegemoetkomingen en is het een verkapte vorm van “belasting”? Over die
eenmalige inkomsten had ik graag geweten over welke het gaat. Kortom: het is
wachten op een lijst van alle concrete maatregelen om te kunnen oordelen over
het geheel. Ondertussen is mistspuiten een nationale sport geworden.
Elio van stamelende regeringsleider naar authentieke volksmenner
Knack online: “Eerste minister Elio Di Rupo liet, misschien
voor het eerst sinds hij premier is, zijn tanden zien. Met veel bevlogenheid
sabelde hij de kritiek op zijn begroting neer en haalde in een ruk door zwaar
uit naar N-VA.”
dS Bart Sturtewagen: “Wat een verschil een dag kan maken. In
plaats van een neuzelende, gortdroog declamerende premier Di Rupo, kreeg de
Kamer gisteren een ontketende, combattieve en voorwaar soms geestige
regeringsleider te zien. De belangrijkste smet op zijn optreden was dat hij nog
steeds alleen in het Frans echt gevat uit de hoek kan komen en in het
Nederlands niet veel verder komt dan gehakt stro. Maar de politieke boodschap
was desondanks duidelijk: de handschoenen gaan af. Van nu tot midden 2014 zal
er worden gevochten voor de harten en geesten van de kiezers en dan vooral de
Vlaamse”.
Anders gelezen: Een
parlement is altijd een beetje theater. Maar de dissonanten onder de
meerderheidspartijen geven wel aan dat de Vlaamse regeringspartijen met deze
begroting niet zullen scoren, vandaar dat het applaus voor di Rupo zijn optreden
gevoelig hoger lag wanneer hij NV-A op de korrel nam. Sommigen namen aanstoot
aan “applausmeester” Servais Verherstraeten, terwijl ik hem zo levensecht vond,
zo authentiek in zijn aversie voor NV-A. Bekijk het eens vanuit zijn standpunt:
hij wroet zich maandenlang door kilos papier voor een staatshervorming die aan
Vlaamse kant nauwelijks enige belangstelling wekt, tenzij harde kritiek van de
verenigde oppositie. Je zou voor minder chagrijnig worden.
Twee reacties op Di Rupo’s acteerkunst:
Caroline
Boone (Knack online 24/11) “Als ondernemer in
Wallonië (La Louviere en Ivoz-Ramet ) heb ik deze man, toen federaal minister
van Economie, goed leren kennen. Geen grotere perverse machtswellusteling dan
hij en zijn kliek, die alle mogelijke trucs uithaalden tot en met bedreigingen
en rechtstreeks interveniëren bij de rechtbank en de politie. Gewoonweg
ontluisterend. En deze man krijgt bij sommigen nog krediet? Toen Bart De Wever
zijn nota voor een federale regering voorstelde wees Di Rupo en zijn Waalse
vrienden dit binnen de 5 minuten af. De linkse pers had daar geen enkele moeite
mee. Toen daarentegen BDW de nota Di Rupo afschoot was hij volgens de linkse
pers zelf aan de kant staan (alhoewel Gennez in Le Soir en Dewael in de Libre
al toegaven dat ze de NVA er zelf bewust hadden afgereden met de nota Di Rupo).
Daarmee bewijst de linkse pers (VRT, De Morgen, DS, Knack, etc...) en hun acolieten
dat ze met twee maten en gewichten werken. Klassiek voor links.”
LLB online
reactie: Des francophones
arrogants pensent qu'on mettra une sorte de cordon sanitaire autour le N-VA.
Incroyable comment le premier ministre en fonction attaque l'opposition au
moment de la présentation du budget... Le mauvais homme au mauvais moment sur
la mauvaise place dans la mauvaise langue pour des telles attaques.
Uitverkoop wegens failliet?
De bedenking van
Steven Vanackere (CD&V), dat we nu een uitbarsting van ongenoegen beleven
als gevolg van jarenlange frustraties klopt als een bus. Maar blijkbaar is men
er bij CD&V nog niet uit hoe men met deze frustraties moet omgaan. Alles
zoveel mogelijk “herunterspielen” in de hoop dat het wel goed komt tegen 2014,
of voordien een duidelijke keuze maken die tegemoet komt aan deze frustraties. In
elk geval liggen er voor de minister van financiën nog twee moeilijke jaren
voor de boeg. Dat beseft hij blijkbaar heel goed (dS 26/11): “De begrotingsopmaak
2014 moet voor mij echt gepaard gaan met sterke stappen in de afbouw van de
schuldgraad. We gaan geen eilanden verkopen zoals de Grieken, maar we hebben
wel andere activa.” Daarnaast verwijst de krant naar de klassiekers die bij
elke discussie over de verkoop van overheidsactiva opduiken. Zoals het aandeel
in Belgacom (53,5 procent), Brussels Airport Company (25
procent) en Bpost (50
procent plus één aandeel). Alleen stoot de verkoop van die participaties op
politiek verzet van vooral de PS. Een bedrijf als Belgacom brengt de federale
overheid jaarlijks honderden miljoenen op. Bij een verkoop van het
overheidsaandeel vallen die weg. Dat argument zal in deze budgettair penibele
tijden zeker nog vallen. Anders Gelezen:
Ik betwijfel sterk of de PS zich verzet tegen eenmalige inkomsten omdat de
jaarlijkse rente nadien zou wegvallen (onder Paars hadden ze daar geen moeite
mee). Mij lijkt het dat de PS vooral haar machtsposities in al die bedrijven
wil behouden. Een inkrimping van de te verdelen lucratieve postjes is nefast
voor machtspartijen die “teren” op hun medestanders om in alle beleidsdomeinen hun
visie te kunnen opdringen of, wat gemakkelijker is, anderen te saboteren. Het is ook de reden
waarom de perverse politisering van de ambtenarij niet stopt. Maar voor alles:
is het niet schandalig dat een rijke regio als Vlaanderen omwille van een
armlastig België, net als Griekenland uitverkoop moet houden? Of vergeet men
dat de inboedel van de NV België ook Vlaanderen toebehoort? Een staat moet geen
bankier spelen en staatsbedrijven zijn evenmin een garantie op goed beheer,
maar waar zullen ze nog meer geld halen eenmaal de keizer geen kleren meer
heeft?
Patrick Janssens: een
schitterend parcours?
2003:
Janssens wordt burgemeester na de politieke moord op partijgenote Léona
Detiège. Verkiezingen komen er niet aan te pas. In DM las men, “De manier
waarop Janssens haar opzij schoof was minder fraai, maar oorlogen zonder
slachtoffers bestaan niet.”
2006: (DM vervolg) Oud-reclameman Janssens triomfeerde met
een gelikte campagne, waarin elke verwijzing naar zijn socialistische
achtergrond ontbrak. Portretfoto’s van 52 bekende en onbekende Antwerpenaren,
met alleen maar ‘Patrick’ erop, waren genoeg. Hij waakte ervoor in debat te
gaan met Dewinter, “omdat ik daar toch niks bij te winnen heb”. Ondanks alle
mediasteun en de welwillende medewerking van heel wat BV’s en het cordon rond
VB oogt het resultaat voor Janssens niet zo fantastisch als de media ons probeerden
wijs te maken: Janssens
(sp.a + Spirit: 99.920 stemmen) wint met hoop en al 5000 stemmen verschil van
De Winter (VB + VLOT: 94.909 stemmen). Een eclatant succes?
2012: Janssens
verliest dramatisch ondanks de burgemeesterbonus na zijn eerste termijn en
ondanks een geslaagde bestuursperiode. Walter Pauli (Knack) is zeer scherp voor
“calimero Janssens”. Begrijpelijk wanneer men weet dat Pauli een echte socialist
is en Janssens zijn partij slachtofferde voor persoonlijk succes. Einde van een
politieke marketeer?
Het spagaat tussen de top van Open VLD en de Antwerpse werkelijkheid
Bizar werd het
voor Annemie Turtelboom die wel wil onderhandelen met De Wever terwijl de twee
zwaargewichten Karel De Gucht en Guy Verhofstadt NV-A als “enggeestige
Vlaamsnationalisten” (dS) te vuur en te zwaard willen bekampen. Haar uitleg:
Guy Verhofstadt en Karel De Gucht mogen zeggen wat ze willen, het is mijn taak
als politica die haar nek uitsteekt voor de grootste stad van Vlaanderen, dat
die stad ook bestuurd wordt. Ik wil heel duidelijk zijn. Dat je in Europa aan
politiek doet, rechtvaardigt nog niet dat je de grootste stad van Vlaanderen onbestuurbaar
zou maken.”
Uitspraken van de week
Jef Turf (memoires van
een communist): “Ik heb in 2010 voor N-VA gestemd, en zal dat nog doen
wanneer de huidige chaos uitloopt op nieuwe verkiezingen. Maar eens in een
zelfstandig Vlaanderen zal ik, zoals altijd, de strijd helpen voeren voor een
sociaal, democratisch Vlaanderen, en wellicht tegen de N-VA. Het is het
onbegrip voor deze dialectiek die vele linksen in Vlaanderen hindert en hen
belet de rol te spelen die eigen zou moeten zijn aan de linkerzijde, en die hen
linkt aan de oude, rechtse belgicistische belangen.” Anders gelezen: een zinvolle oproep om voor één keer het Vlaamse
algemeen belang voorop te stellen. Links
én Rechts.
Koen Meulenaere (Kaaiman in DT): "Johan Vande Lanotte
beweerde in ‘Terzake’ dat De Morgen zijn woorden verkeerd had weergegeven. Dat
kon, tot voor twee weken. Toen werd hoofdredacteur Wouter Verschelden ontslagen
en vervangen door Yves Desmet. Het eerste wat die deed was, in alle
nederigheid, een interview in zijn eigen krant geven waarin hij urbi et orbi
afkondigde dat het gedaan was met ongefundeerde en opgeblazen koppen in zijn
krant. Dus: Vande Lanotte heeft dat wel zo gezegd. Of Desmet is een dwaas. Het
is soms moeilijk kiezen."
Frank Thevissen (facebook): Huidig hoofdredacteur Yves Desmet in
DM van 27 mei 2010: "Belgische opiniepeilingen behoren tot de slechtste
van de wereld". Geldt dit bij uitbreiding misschien ook voor de krant die
ze publiceert?
Elio Di Rupo (in het parlement, gepubliceerd in LLB): "Pendant toute cette période de négociations, je n'ai pas entendu une
seule fois qu'on allait pouvoir passer au socio-économique, alors que les
problèmes comme le handicap salarial existaient déjà. On nous a alors obligé à
parler de BHV et de tout le reste. Il est hallucinant de nous dire aujourd'hui
que c'est trop tard". Anders
Gelezen: wie dacht dat het Wouter Beke (CD&V) was die weigerde te
onderhandelen zolang BHV niet gesplitst was, zit dus fout. Het was die
vermaledijde De Wever. Misschien was het om te lachen of zou Di Rupo een
ordinaire populist zijn?
Prof Hendrik Vuye (dS): “En nu
dromen velen luidop over het confederalisme dat er zal komen na 2014.
Eindelijk, de grote sprong richting duidelijkheid. Die sprong zal er echter
niet komen indien politici niet anders gaan onderhandelen. Durf de vraag te
stellen: waar willen we naartoe? Wat is ons, al dan niet gezamenlijk, einddoel?
Het kan toch niet de bedoeling zijn om het loodgieterfederalisme te vervangen
door loodgieterconfederalisme? En men zal moeten 'out of the box' denken en
werken. Er is toch niemand die gelooft dat België kan hervormd worden binnen
het carcan van de exorbitante meerderheden vereist door bijzondere
meerderheidswetten? Probeert men dat toch, dan kent men nu al de afloop.”
Geert Noels in DT: “Het is beangstigend om vast te stellen
hoe ver we van het pad zijn afgedwaald en hoe weinig we nog de kosten van de
staat onder controle hebben. De verslechtering van de balans tussen de uitgaven
en inkomsten de laatste tien jaar is verontrustend. Voor iets meer dan 50
procent is die verslechtering toe te schrijven aan de periode voor 2008. Maar
het is wel zo dat de overheidsuitgaven gestegen zijn met 7,5 procent over een
periode van tien jaar, terwijl de rente gedaald is met 3,5 procentpunten en dat
we dus zowat 40 miljard euro meer hebben uitgegeven dan tien jaar geleden. Het
gaat dus niet alleen over marginale zaken maar over beloften die we nog niet
gefinancierd of gereserveerd hebben. Ik denk bijvoorbeeld aan de pensioenlast
in de toekomst. Wat we nu doen is de factuur doorschuiven naar generaties die
nog niet eens geboren zijn.”
Pjotr
Anders Gelezen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten