Brief aan Etienne Schouppe

Geachte Heer Voorzitter van CDenV,

Nu uw boegbeeld Yves Leterme in het ziekenhuis herstellende is – ik wens hem hierbij van ganser harte een spoedig en volledig herstel toe - neemt u in de communautaire onderhandelingen achter de schermen zijn plaats in. Ik las in de afgelopen dagen dat de Wijze CDenV’ers, JL Dehaene en H Van Rompuy de bedoeling hebben om een pakket minimale hervormingen door te voeren vooraleer CDenV in een definitieve regering stapt. Terwijl JL Dehaene hieraan toevoegt dat men niet moet hopen op veel meer, corrigeert H Van Rompuy deze uitspraak door te stellen dat er wél een tweede belangrijk pakket voor de zomer moet klaar zijn.

Het lijkt voor de neutrale waarnemer (maar allicht ook voor uw kiezers van 2007) dat CDenV zijn voornaamste en eigenlijk énig drukkingsmiddel om een staatshervorming erdoor te krijgen VRIJWILLIG heeft opgegeven; namelijk dat het niet in een (definitieve) regering zou stappen zonder een grondige hervorming. Meedoen aan een ‘tijdelijke regering’ kan nog ‘uitgelegd’ worden, maar nu dat de onderhandelingen eindelijk beginnen blijkt dat CDenV zich heeft neergelegd bij de eisen van de Franstaligen, namelijk om nauwelijks iets te veranderen en te aanvaarden dat ze blijven NEEN zeggen tegen de staatshervorming die de CDenV (en alle andere Vlaamse partijen) noodzakelijk achtte voor goed bestuur. Kunt u mij uw onderhandelingstrategie uitleggen waarbij u uw enig wapen vrijwillig opbergt maar toch aan uw achterban zou kunnen uitleggen dat het u menens is met deze staatshervorming? Dat er wel degelijk een groter pakket komt? Of dat u VOOR de herfst de regering zult verlaten als het er niet van komt? Uit alles wat ik hoorde en las vrees ik echter dat uw strategie zich beperkt tot het behoud van een minimaal Vlaams profiel waarmee u dan naar nieuwe verkiezingen kan in 2009, zowel voor de gewestelijke als federale regering. Zullen de kiezers CDenV nog geloven?

Ik heb ook begrepen dat u geen steun kunt verwachten van Open VLD omdat voor hen slechts één ding telt: de ministerportefeuilles van Karel De Gucht en Patrick De Wael. Dat dit ook hun énige reden is waarom ze er de SP.A niet bij willen. Dat SP.A verkiest aan de zijlijn toe te kijken hoe de andere partijen zich in de vernieling rijden, lijkt mij geen moedige maar wél een zeer lonende houding. Daarom zou ik graag willen weten of het kartel CDenV / N-VA nu ook kiest voor de Wetstraat 16 en zo ja hoe men deze bocht van 180 graden aan hun kiezers zullen uitleggen?

Verder vraag ik mij af in hoeverre N-VA kan meegaan in dat verhaal. Natuurlijk bent u als de dood voor het uiteenvallen van het kartel sinds het objectief van (een deel van) uw partij niet meer de hervormingen maar het premierschap is. Zonder N-VA zou dat wel eens een tegenvaller kunnen worden. Maar ook voor Bart De Wever staat zijn geloofwaardigheid op het spel en in geval er binnen de regering een tweederde meerderheid zonder N-VA kan zal hij zelfs overbodig worden. In deze omstandigheden zal het moeilijk zijn om de kiezers van 2007 te overtuigen om opnieuw voor CD&V – zonder N-VA - te stemmen in 2009. Ik begrijp dan ook de reacties van de CDenV jongeren en een niet onbelangrijk deel van de CD&V militanten, die heel goed aanvoelen dat u dat nooit kunt uitgelegd krijgen. Dat de jongeren aan hun eigen kansen op een politieke loopbaan denken en niet gelukkig zijn met een zichzelf compromitterende partijtop, kan u hen toch niet kwalijk nemen?

Naar de toekomst toe kan de huidige onduidelijkheid niet anders dan aanleiding geven tot dé cruciale vraag voor de toekomst van CDenV, namelijk of uw partij nu al dan niet gelijk had om voor de verkiezingen in 2007 het zwaarwichtig en zeer efficiënt wapen van de niet deelname aan een regering boven te halen en of ze dat in de toekomst nog wil gebruiken? Ik denk dat dit de vraag is die uw eigen kiezers u zullen stellen in de aanloop naar 2009. Ze zullen willen weten of u nu een Belgische partij bent die bereid is om onbetekenende compromissen te sluiten met de Franstaligen in ruil voor machtsdeelname en dus de eigen mantra van goed bestuur te ondergraven OF dat CD&V een Vlaamse partij is die weliswaar solidair wenst te blijven met de andere gemeenschappen maar dit alleen wil doen onder de voorwaarden die in het Vlaams parlement zijn goedgekeurd en waarvoor er een maatschappelijk draagvlak bestaat. De beslissing om al of niet deel te nemen aan een regering is een keuze die alleen CDenV kan maken en waarvoor ze ook alleen verantwoordelijk is.

In een mail schreef u mij dat teveel ineens willen niet goed is: ‘Qui trop embrasse mal étreint’. Denkt u niet dat én de 16 willen én een maatschappelijk gedragen staatshervorming niet te veel is van het goede? Want inderdaad, Qui trop embrasse, mal étreint!

Pjotr