20 december 2010

Noblesse oblige


ANDERS GELEZEN

Opiniepeilingen zijn met een korreltje zout te nemen, maar voor politieke partijen en de media wel iets waar ze naar uitkijken. Afgelopen week waren er twee opvallende resultaten die echter niet op dezelfde manier werden gepubliceerd in dS.

De peiling door de VRT werd gauw gauw onder de mat geveegd en kreeg zelfs geen plaatsje in de papieren krant. Nochtans was het resultaat niet zonder betekenis. Op de vraag of men Vlaanderen onafhankelijk zag in Europa antwoordden 28 % van de ondervraagden ja. Dat zou dus in vergelijking met de cijfers van dS een verdriedubbeling zijn; of hoe de vraagstelling en het kader van de peiling een rol spelen in het resultaat. Op de vraag of België nog lang verder zou bestaan antwoordden 59 % positief. Een resultaat dat niet kon voor dS want in de online versie slaagde men erin de cijfers te vervangen door benaderingen: een ruim kwart is voor onafhankelijkheid en twee derden is voor België. Een kleine drie procent minder aan de ene en zeven procent meer aan de ander kant maakt slechts 10 procent uit. Een kniesoor die daarover struikelt. Dan kwam de bekendmaking van de peiling uitgevoerd door LLB/RTBF en waarin aan Vlaamse kant iedereen een beetje verliest behalve N-VA die 3,2 % wint.

Mia barones Doornaert heeft gelijk (dS 20/12): Het Belgisch voorzitterschap was een succes. En ze had nog meer gelijk, want het is vanzelfsprekend niet omdat ze barones is dat ze Bart De Wever ongelijk geeft wegens zijn negatieve uitlatingen in het weekblad Der Spiegel, ‘een van de meest gezaghebbende nieuwsmagazines van Europa’. Zo schrijft ze, ‘Het Vlaams Belang en de N-VA, die eigenlijk beter 'Lijst De Wever' zou heten, zijn beide afstammelingen van dezelfde vroegere Volksunie, die visceraal anti-Belgisch was.’ En een beetje verder: ‘Die separatistische slogans zijn een rationalisering achteraf van een viscerale nationalistische ideologie, van wrok en rancune tegen België. (…) Zij hebben nu eenmaal een totalitaire ideologie die ervan uitgaat dat een heel volk maar één opinie kan hebben. Dat bleek ook uit de manier waarop De Wever zich in het Spiegel-interview aanmatigde om over de koning namens “de Vlamingen” te spreken.’ Mocht ze gelijk hebben, dan zijn de Vlamingen toch wel héél dom om haar België te blijven sponsoren.

Mag ik haar citaten eens Anders schrijven?
Het hedendaagse Belgicistisch establishment is de afstammeling van het francofiele Belgique à papa dat visceraal anti-Vlaams was en blijkbaar nog altijd is. (…) Die Belgicistische slogans zijn een rationalisering achteraf die op geen enkele manier geschraagd worden door goed en efficiënt binnenlands bestuur en waarvoor ze gemakshalve de schuld bij Vlaanderen leggen; vanuit een nostalgische ideologie van wrok en rancune tegen de democratische verzuchtingen van steeds meer weldenkende Vlamingen. (…) De Belgicisten hebben nu eenmaal een totalitaire ideologie die ervan uitgaat dat een heel volk maar één opinie kan hebben. Dat blijkt ook uit de manier waarop Mia Doornaert zich aanmatigt om elke gelegenheid te baat te nemen om Vlaanderen op te zadelen met een uiterst negatief imago; wrokkig en rancuneus. Dat Kris Deschouwer (VUB en notabene Pavia-woordvoerder) haar woede niet deelt, doet pijn, want N-VA kán toch niets goed doen?

Maar ten gronde: is er een tegenstelling tussen haar wierook voor haar broodheer, Yves Leterme en de ‘zieke man’ visie van Bart De Wever? Ik denk het niet want ze spreken niet eens over hetzelfde. Het succes van de Belgische diplomatie, de ambtenaren en de ‘vooraan’staande politici bewijzen dat België mits één gemeenschappelijke visie te hebben, wel kan presteren. Helaas is deze gemeenschappelijkheid beperkt tot een Europese visie en ontbreekt het aan een eensluidende beleidsvisie wanneer het gaat over zowat alle domeinen van de binnenlandse politiek. Dat Bart De Wever het had over de Binnenlandse en Mia Doornaert over de Buitenlandse politiek zal wel niemand ontgaan zijn zeker? Wellicht zullen de meeste lezers die ook dS lezen zich herinneren wat ik vorige week schreef en oh wonder, gepubliceerd werd in de lezersrubriek: ‘Het is genoegzaam bekend dat Mia Doornaert elke gelegenheid te baat neemt om N-VA in het verdomhoekje te zetten en als ze dan nog tegelijk een lans kan breken voor de joden, kan haar geluk niet meer op. Maar is dat ook voldoende voor een krant die van zichzelf beweert kwaliteit te leveren?’ Dat deze reactie gepubliceerd werd, valt wellicht te verklaren: Een rechtse adellijke rakker even op haar donder geven doet een progressieve chef Opinies, wellicht deugd.

De Zevende Dag (19/12) en zie Yves Leterme is opnieuw van de partij. Yvan De Vadder zag er niet al te gerust uit, maar het liep deze keer wel goed af voor beiden. Leterme mocht uitpakken met de goede prestatie van het Belgisch voorzitterschap waarna het ging over de regeringsvorming. Eerste vaststelling: aan tafel zes deelnemers waarvan vijf die zo snel mogelijk een regering willen en één Vlaamsgezinde, Etienne Vermeersch, die wees op de complexiteit en niet onder de indruk was van hun argumenten. Vijf tegen één en het is duidelijk welke boodschap het luidst klonk. Het kan toch niet, zei stand-up comedian Bert Kruismans, dat De Wever om electorale redenen geen regering zou willen. De nuance ‘zo’n regering’ was nog maar eens verdwenen. En ja, hij heeft succes met zijn show in Franstalig België, dank u wel. Normaal, vindt hij, want wij hebben toch zoveel gemeen. Het zijn die verdomde politiekers die niet overeenkomen. Waarop Leterme tussenkwam en vertelde dat in zijn gemengde familie het er ook van tijd tot tijd bovenarms op zat. Neen Bertje, het zijn niet alleen de politici die ruzie maken, ook al zou je dat wensen. Maar zelfs dan nog is het probleem niet de Waalse bevolking maar hoofdzakelijk een bende Franstalige Brusselaars die een anti-Vlaams ressentiment koestert waaraan Franstalige politici toegeven en blijven denken dat ze België naar hun hand kunnen zetten. Quid non. Vermeersch kreeg toch de tijd om er één duidelijk zinnetje tussen te gooien: ‘De huidige politici hebben geen lessen te krijgen van de vorige generatie, want wie heeft ons met die gigantische staatsschuld opgezadeld waar we nu nog altijd voor moeten boeten?' Leterme, Premier van lopende zaken, was het daar absoluut mee eens, want in close-up genomen, zag je hem herhaaldelijk ja knikken. Op dat moment zat Jean Luc Dehaene in de coulissen van Club Brugge zich op te warmen voor de topmatch tegen Anderlecht. Vroeger was het tenminste daar toch beter.

Pjotr
ANDERS GELEZEN

Geen opmerkingen: