28 juni 2008

Brief aan Peter Vandermeerssch

Algemeen hoofdredacteur De Standaard

Geachte Heer,

In de krant van donderdag (26/06) schrijft u persoonlijk een commentaar naar aanleiding van de Vilvoordse taaleis bij de aankoop van een sociale woning. Met uw boodschap dat taalexamens ons schaden en we niet mogen volharden in de illusie van een taalzuivere gemeenschap ben ik het eens, tenminste mocht u ook een positief alternatief voorgesteld hebben. Toegegeven, men kan een taalvereiste zien als een vorm van discriminatie, toch in een land waar anderstalige landgenoten niet aarzelen om hiervoor zelfs internationale instanties in te schakelen als de nationale (democratische?) grendels onvoldoende blijken.

Taalexamens zijn niet zaligmakend. We kennen ook de meest voor de hand liggende oplossing voor het probleem: dat de Franstalige landgenoten onze taal zonder enige vorm van verplichting zouden leren als ze dan toch in Brussel of Vlaanderen willen wonen. Of is dat voor u geen volwaardig alternatief voor de dwangmaatregelen van een ontstemde gemeenschap? Maar vooral mijnheer de opiniemaker, wat belet er u om deze oplossing kordaat te steunen?

Zou het u ontgaan zijn dat steeds minder Vlamingen begrijpen waarom mensen zoals u blijven steken in kritiek op de eigen gemeenschap in plaats van op te komen voor de eigen cultuur. Op die manier glijdt u af naar het calimero type, dat uit schrik om de francofone kaste voor het hoofd te stoten liever de eigen gemeenschap tekort doet.

Neen, mijnheer Vandermeersch, we mogen niet dromen van een taalzuivere gemeenschap. Maar we mogen wel verwachten dat onze anderstalige landgenoten onze taal kennen zodat wij niet verplicht worden tot tweetaligheid wegens hun manifeste onwil om dezelfde inspanning te doen. Mag ik het even anders uitdrukken: uw stelling dat de Vlamingen moeten toegeven is de negatie van de gelijkwaardigheid van onze beide culturen en het failliet van een multiculturele samenleving die zonder wederzijds respect inhoudsloos is.

Natuurlijk moeten we rekening houden met anderstaligen, buitenlanders die hier maar korte tijd verblijven en die enkele werkelijk onbekwame Franstalige landgenoten. Maar hebben we het daar ooit moeilijk mee gehad? Neen toch, integendeel, ons gedogen werd geïnterpreteerd als een verworven recht! Daarenboven weet u net zo goed als ik dat het niet de buitenlanders zijn die de communautaire vrede bedreigen, maar wel de onwil van enkele duizenden Franstalige landgenoten. Wanneer zult u dit feit eens onder de aandacht brengen van uw lezers?

Daarom mijn oproep aan u en alle andere opiniemakers:

Doe een ultieme oproep aan alle Franstaligen om vrijwillig Nederlands te leren en te gebruiken indien ze in Brussel en in Vlaanderen in een goede verstandhouding willen samenleven met de Nederlandstalige gemeenschap. Dan kan Le Soir, uw toegenegen partner, dezelfde oproep voor de Vlamingen in Brussel en Wallonië de wereld insturen.
Zeg uw lezers ook duidelijk dat ze niet moeten rekenen op steun van de media voor hun ééntaligheid en het gebrek aan respect als ze aanbod weigeren. Kortom: durf nu eens te zeggen wat al zo lang leeft bij de Vlaamse bevolking!

In afwachting dat u uw verantwoordelijkheid opneemt heb ik niet alleen begrip maar zelfs respect voor de burgemeesters van Vilvoorde, Liedekerke, … die zich helaas moeten bedienen van dwangmaatregelen om hun gemeenten leefbaar te houden. Want niet zij hebben gefaald maar o.a. de opiniemakers zoals u, die verzuimden om de Franstaligen op hun morele plichten te wijzen als ze België echt willen in stand houden.

vriendelijke groeten,
Pjotr

Geen opmerkingen: